سنجش عملکرد صندوق های سرمایه گذاری سهام با استفاده از روش های نوین(شواهد تجربی: بورس اوراق بهادار تهران)

در دنیای امروز که در واقع رقابت اصلی کشورها در بخش اقتصادی متمرکز شده و همچنین آئینه تمام نمای اقتصاد هر کشور یعنی بازار سرمایه آن نشان دهنده رشد و رکود اقتصادی و متعاقب آن قدرت و ضعف هر کشور می باشد، لذا بررسی این موتور اقتصاد از جهات مختلف علمی همواره در صدر پژوهش های بخش مالی و حسابداری هر کشور قرار گرفته است. در کشور ما بخش تازه شکل گرفته ای که فعالیت اصلی آن در بورس اوراق بهادار تهران می باشد عبارت است از صندوق های مشترک سرمایه گذاری. این نهاد جدید از ابتدای سال 1387 تشکیل و تا پایان سال 1387، 15 صندوق، تا پایان سال 1388، 32 و تا پایان مرداد ماه سال 1390 بالغ بر 69 صندوق می باشد و رشد چشمگیر این صندوق ها طی سه سال و اختصاص بخش بزرگی از دارایی های بازار سرمایه به خود، باعث می شود تا عملکرد و چگونگی روند بازدهی آنها مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد. اهداف اصلی این تحقیق در واقع مقایسه تطبیقی صندوق ها بر اساس رتبه بندی معیارهای متفاوت، توسعه معیارهای جدید ارزیابی عملکرد(که مشخصه اصلی آنها استفاده از ریسک نامطلوب است) و بررسی رابطه بین بازده بازار و بازده صندوق ها می باشد. به این منظور دو فرضیه اصلی تدوین و با توجه به اینکه معیارهای نوین شامل هفت متغیر هستند لذا برای آزمون فرضیه اول هفت فرضیه فرعی که همه آنها در سه دوره مورد بررسی قرار گرفتند، در نظر گرفته شد. در این پژوهش طی سه دوره تعداد 43 صندوق همراه با بورس تهران مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و نتایج حاصل از آزمون های فرضیات(آزمون های همبستگی پیرسون و اسپیرمن با استفاده از نرم افزار minitab) نشان داد که رتبه بندی های حاصل از روش های سنتی و مدرن تقریباً مشابه بوده و تفاوت معنی داری بین آنها وجود ندارد. همچنین با آزمون فرضیه دوم به این مهم رسیدیم که میانگین بازده صندوق ها با بازده بازار دارای رابطه معنی دار می باشد.